Ahmedabad jest siódmym co do wielkości miastem w Indiach.
Podczas festiwalu latawców, nad miastem unosi się chmura kolorowych wojowników.
W radosny klimat walk latawców wpleciona zostaje akcja dramatu PATANG,
ukazując piękno indyjskiego święta.


X MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL LATAWCÓW


Andrzej tańcząc z blue kite

szukaj w tym blogu

Japonia

Jest to kraj o bardzo bogatych tradycjach. Latawiec w kulturze Japończyków zagościł w latach 649-794 naszej ery i mocno się tam zakorzenił. W kraju tym odbywa się wiele festiwali. W Sagamihara City można obejrzeć największe japońskie latawce wykonywane przez lokalnych mieszkańców. Historia wielkich latawców sięga około 1830 roku. Początkowo latawce były pilotowane przez pojedyncze osoby z okazji narodzin dziecka. Z biegiem czasu tradycja rozszerzyła się na inne obszary. Przeobraziła się również w formę modlitwy, mającą na celu zapewnienie sobie urodzajnych zbiorów. Budową latawców zajmowali się głównie młodzi mężczyźni. Tradycyjne duże latawce wykonane są z bambusa i papieru japońskiego, dzięki czemu są lekkie i łatwe w naprawie. Uszkodzony fragment papieru można szybko usunąć z latawca i zastąpić go nowym arkuszem.



Przykładowe dane wielkich latawców:
Rozmiar  ------------------------------------------------ 14,5 x 14,5 m
Waga  ---------------------------------------------------- 950 kg
Długość lin uzdy ------------------------------------- 200 m
Grubość lin uzdy ------------------------------------- 3-4 cm
Długość ogona  --------------------------------------- 85m
Ilość personelu wymaganego do startu ------ 80-100 osób
Prędkość wiatru do startu i lotu latawca  --- 10-15 m/s





W Japonii w wielu miejscach są festiwale, na których odbywają się walki wielkich latawców o-dako. Najbardziej znanymi miastami, w których corocznie można podziwiać zmagania wielkich latawców to Hamamatsu, Shirone i Ikazaki. Zespoły ludzi ,niekiedy liczące do 100 osób, wypuszczają latawiec w powietrze. Robią to wiedząc, że za chwile ulegnie zniszczeniu, rozerwaniu na strzępy. Robią to nie zważając na to, że włożyli w budowę latawca wiele energii, poświęcając tygodnie pracy.
Każde miasto w Japoni ma swój sposób przeprowadzania walk. W Ikazaki zawodnicy wyposażają swoje latawce w specjalne urządzenia zawieszane kilka metrów poniżej latawca, niejednokrotnie posiadające żyletki lub podobne ostrza, które mają służyc do odcięcia latawca konkurencyjnej drużyny.



W Hamamatsu na ogromnej równinie w pierwszych dniach maja grupy składające się z 10 zawodników skrzętnie uwijają się, aby odciąć latawce pozostałych zespołów. Wygrywa ta drużyna, która rozprawi się z największą liczbą latawców.





Schirone - to jedyny w swoim rodzaju pięciodniowy festiwal. Rozpoczyna się paradą zespołów.



Pierwszy dzień to walki rokkaku w wykonaniu młodzików.



Rokkaku w powietrzu, gdy ma odpowiednio wyregulowaną uzdę, zachowuje się podobnie jak wojownik.



W następnych dniach zaczynają się zmagania wielkich latawców o-dako.



Latawce są tak sterowane przez zespoły, aby splątały się.



Rywalizacja z nieba przenosi się ziemię.



Drużyny zaczynają przeciągać liny latawców.



Jak widać w walce biorą udział nie tylko zespoły puszczające latawce.

Brak komentarzy: